Pomijając wszystkie nieścisłości związane z instytucją raportowania schematów podatkowych, co do jednego nie ma wątpliwości – MDR ma przeciwdziałać „agresywnej optymalizacji podatkowej”, a w konsekwencji uzyskiwaniu korzyści podatkowej. W jaki sposób przepisy Ordynacji podatkowej definiują ów korzyść ? Czy chodzi tylko o niezapłacenie podatku w ogóle albo zapłacenie go w niższej kwocie ? Niestety nie.
Zgodnie z art. 86a par. 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej korzyść podatkowa rozumiana jest zgodnie z art. 3 pkt 18 Ordynacji podatkowej, zgodnie z tym przepisem:
[przez korzyść podatkową] – rozumie się:
- a) niepowstanie zobowiązania podatkowego, odsunięcie w czasie powstania zobowiązania podatkowego lub obniżenie jego wysokości,
- b) powstanie lub zawyżenie straty podatkowej,
- c) powstanie nadpłaty lub prawa do zwrotu podatku albo zawyżenie kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku,
- d) brak obowiązku pobrania podatku przez płatnika, jeżeli wynika on z okoliczności wskazanych w lit. a;
Jak widać nawet odsunięcie w czasie powstania zobowiązania podatkowego może zostać uznane za korzyść podatkową, a w kontekście kryterium głównej korzyści za element schematu podatkowego – oczywiście nie dotyczy to rozwiązania zawartego w art. 67a Ordynacji podatkowej.
Przykładem postępowania mającego na celu wyłącznie odsunięcie w czasie powstania zobowiązania podatkowego jest intencjonalne odwlekanie zakończenia budowy nieruchomości, która ma zostać ukończona przed końcem roku, tak aby zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości zostało nałożone dopiero w roku następnym (art. 6 ust. 2 UoPiOL).
Przypomnienia wymaga, że dla zaistnienia kryterium głównej korzyści (a tym samym schematu podatkowego) w podanym przykładzie korzyść podatkowa musiałaby być główną lub jedną z głównych przyczyn, dla której podmiot dokonuje danej czynności (w tym wypadku opóźnia budowę) – jeżeli inwestycja nie zostanie ukończona z innych przyczyn (np. braku środków finansowych) to nie sposób jest mówić o istnieniu schematu podatkowego.
